Του Αλέξανδρου Οικονόμου
Σε μοναστήρι ερημικό
θα πάω να κατοικήσω
αφού η μοίρα κι ΄ η ζωή
μου φέρθηκαν σκληρά,
εκεί κοντά εις το Θεό
μακριά απ ΄ τους ανθρώπους
θα κάνω μια προσπάθεια
να ζήσω ειρηνικά.
Θα ζω κοντά στον Πλάστη μου
με τα διδάγματά Του
το πνεύμα μου σε έκσταση,
σε θεία προσευχή…
Θα συγχωρήσω τους κακούς
που μ ΄ έφεραν κοντά Του,
θα κάνω μια μετάνοια
και μια καινούργια αρχή.
Και όταν το πνεύμα υψωθεί
στα θεία μονοπάτια
της γνώσης και της λύτρωσης
Βαγγέλιο αληθινό…
την ώρα της αποκάλυψης
και Του Χριστού την ώρα
θα φύγει από τα στήθη μου
ένα γιατί σεμνό.
Με το άγιο δισκοπότηρο
κορώνα στο κεφάλι
τη θεία τη μετάνοια
ζητώ οριστικά…
για όλους αυτούς που εμπόδισαν
τη λύτρωση τ ΄ ανθρώπου
να φύγει απ ΄ τα εγκόσμια
να ζει πνευματικά.
